twissh

Friday, February 29, 2008

Hyess. This is the day.

Bullsh*t naman. Haha

Nkakainis. [Halata naman ee]

Ansakit tuloy ng mata ko. Tsaka nahihiya rin ako. Haha. Sa mga tao. Si Isavelle inannounce p. Naku. Pero ok lang.

Baka hindi niyo maintindihan yung post ko. HIndi ko n idedetalye. Nakakainis kasi. Nakakahiya.

Salamat talaga kay ISAVELLE at BURI. Salamat. Salamat. Salamat.

Alam ko hindi sasapat ang post kong ito upang makabawi sa inyo. Pero pasensya na rin. Hindi ko kasi masabi sa inyo ng harapan. Hindi ako sanay na nagsasabi ng ganun ng super seryoso at with emotions. Nyee. Haha. Pero salamat talaga ulit. Isa kayo sa mga tunay kong kaibigan. Sana hindi kayo magbago. Ayun.

Sorry na rin kung minsan nasasaktan ko kayo o kaya nagkakapikunan tayo. Tatandaan niyo lang,,mahal na mahal ko kayo. Gusto na sanang makalimutan ang araw na ito. Seryoso. Hehe. Pero parang ayoko na lang. Ayaw kong makalimutan na sa isang parte ng buhay ko,, dumating kayo. At ayokong makalimutan yung araw na sa wakas,, may mga kaibigan akong napatunayan kong totoo.

Ayan. Nagiging EMO na ako. Bwahaha.

Naiinis ako sa sarili ko. Imbes na ako yung gumawa ng paraan. Imbes na ako yung gumawa nun para sa sarili ko...

Napakawalang kwenta ko. Yan. Yan ang nararamdaman ko. Sana hindi na ulit maopen yung topic na 'to. Ayoko na. Hindi kasi masarap sa pakiramdam yung ganito. Ayoko na. Wala na akong mukhang maihaharap sa inyo.

Aii. EMo talaga oh.

Sa mga Linnae den. Yung mga andun. Yung mga tumuloong. Kahit sa moral support lang. Hehe. Salamat. Salamat. Patawad kung hindi ko naipakita na naappreciate ko yung mga ginawa niyo. MJ. Salamat. Hindi ko akalain na tutulungan mo ako. Sorry den kasi bigla akong nawala. Naappreciate ko yung pagtulong mo. Salamat.

Bukas sana paggising ko wala na. Wala na 'tong nararamdaman ko. Sana madali lang kalimutan.

Sa oras na matapos ng sinuman na basahin itong post kong ito,,kalimutan niyo na lang ren. Nagpost lang ako nito para mailabas yung mararamdaman ko. Mahirap kasi ee.

Ayun. Tapos na ako mag EMO EMOhan. Haha.

Punyeta. Ansakit talaga. Wala akong kwenta. Sana magbago na ako. Sana isama niyo sa mga panalangin niyo na maging matgumpay ang aking pagnanais na magbago. Sana maging responsable na ako. Matatag. Masipag. Kasi sinasabi ko na sa inyo, I'm the WORST person you'll ever know. Hindi lang halata pero yun ang totoo.

='c

twish ♥ 8:35 PM